Door: Joni Jansen
Als je de kamer van Romy Groen in ’t Woud binnenstapt, word je verwelkomd door de rustgevende geur van wierook. Het bed is opgemaakt, het bruine laminaat is schoon en zelfs de zwarte stoel is vrij van kleding. Op de tafel pronkt iets waar de meeste studentenhuizen niet over beschikken: een naaimachine met een bijzonder verhaal.
De naaimachine is al een tijdje in Romy’s bezit, maar nooit heeft ze er iets mee gedaan. “Ik heb deze drie jaar geleden gekregen van mijn ouders toen ik hier ging wonen. Zij hadden hem tweedehands gekocht en toen ze gingen verhuizen hadden ze hem niet meer nodig en gaven ze hem aan mij. De machine is dus al in verschillende handen geweest en heeft veel meegemaakt.” Tot voorkort lag de naaimachine verborgen onder een dikke laag stof en weggestopt in een hoekje op een nachtkastje, maar sinds een aantal maanden is het de eye-catcher in haar studentenkamer. Tegenwoordig maakt Romy er namelijk haar eigen kleding mee. “Het heeft best lang geduurd voordat ik met kleding begon want ik wist echt niet hoe die naaimachine werkte. Mijn moeder heeft toen filmpjes gemaakt over hoe je die draad er doorheen zet en ik ben YouTube video’s gaan kijken.”, vertelt ze met een kleine glimlach op haar gezicht.
Het vermaken van kleding is iets dat steeds vaker opduikt. Steeds meer mensen kijken naar nieuwe manieren om wat met hun kleding te kunnen doen. Ook staan apps als Instagram en TikTok vol filmpjes over hoe je de inhoud van je kledingkast een nieuwe look kan geven. Naar aanleiding hiervan is in Amsterdam eind 2021 zelfs een eigen Repair & Remake atelier geopend in de H&M Kalverstraat. Verder hebben in april drie Haagse kledingondernemingen de handen ineengeslagen om een circulaire kledingcollectie te maken dat volledig bestaat uit vermaakte kleding. Duurzaamheid en strijden tegen overproductie is hierbij een groot punt van motivatie. Ook voor Romy speelt dit een belangrijke rol: “Het is vooral begonnen omdat ik iets met die naaimachine wilde doen en mijn creativiteit erin kwijt kon. Verder is het natuurlijk veel beter voor het milieu om zo met je kleding om te gaan.”
Dat proberen heeft zijn vruchten afgeworpen. Terwijl ze enthousiast vertelt over wat ze allemaal gemaakt heeft, trekt ze een doorzichtige bak onder haar bed vandaan. De inhoud bestaat uit allerlei kleding die ze heeft vermaakt tot iets nieuws. Als eerst komt er een zwart-geel gestreepte tas tevoorschijn. De kleuren en het goed ogende materiaal doen niet vermoeden dat dit ooit een shirt is geweest. “Dit is het eerste wat ik heb gemaakt. Ik had een shirt dat ik al heel lang niet aan deed en waar ik iets mee wilde. Toen ben ik een filmpje gaan kijken over hoe je een tas maakt uit een shirt en ben ik gaan naaien.”
Als ze bezig is met het maken van haar kleding, ziet de kamer er niet zo netjes uit als dat het nu doet. Haar bed ligt dan bezaaid met allerlei kledingstukken. Romy wijst naar haar bed: “Hier liggen dan broeken waar al een pijp van af is geknipt of jurken die vel te groot zijn, maar ook gewoon oude kleding die ik niet meer draag.” Ook de kledingkast staat dan wagenwijd open en op de tafel liggen spelden en meetlinten. Nadat Romy even in de bak heeft lopen zoeken, tovert ze een pastelgeel hemd tevoorschijn. Het heeft gerafelde randen en met een paarse stift zijn lijnen getekend op de plekken waar nog geknipt en genaaid moet worden. “Hier ben ik nog mee bezig. Ik was in de kringloop en zag dat hemd hangen. Ik vond de stof en de kleur mooi. Dan ga ik gelijk nadenken wat ik er mee kan. Ik wil het inkorten tot een crop top en wat smaller maken zodat het iets wordt wat ik zou dragen.”
Romy zit gelijk vol creatieve ideeën voor nieuwe kledingprojectjes, maar vaak krijgt ze niet gelijk het gewenste resultaat. “Het meeste wat ik maak mislukt acht keer en bij de negende keer heb ik hoe ik het hebben wil. Hier in dit hemd heb ik bijvoorbeeld al genaaid, maar dat vond ik niet mooi dus ik haal de draad eruit en binnenkort ga ik opnieuw beginnen.” Dat het allemaal niet gelijk goed gaat maakt voor de studente niet uit. “Ik leg niet te veel druk op mezelf. Als het niet lukt doe ik er wat anders mee en leer ik er weer van.” Opnieuw pakt ze de zelfgemaakte tas uit de bak. “Kijk dit bijvoorbeeld. De draad zit er echt scheef in. Ik vind het echt niet mooi, maar ik wilde het gewoon afmaken dus ik ging gewoon door. Zo weet ik ook de volgende keer als ik weer een tas maak wat ik anders moet doen.”
Voor nu is het vermaken van kleding vooral nog een hobby, maar het lijkt Romy ook leuk om hier later mee verder te gaan: “Het lijkt me leuk om me hier verder in te ontwikkelen omdat ik er mijn creativiteit in kwijt kan. Het lijkt me ook wel leuk om in de toekomst wat voor kleine projecten te doen, zoals een shirt maken van shirts die ik al heb. Iets meer naar de ontwerpende kant dus.”
Voor nu verdwijnen de zelfgemaakte kledingstukken weer in de bakken onder het bed en gaat de naaimachine weer uit. Romy heeft de smaak te pakken dus hoeft de naaimachine niet bang te zijn om opnieuw te verdwijnen onder een dikke laag stof. Op het nachtkastje staan inmiddels twee groene kamerplantjes.
